Badając sarkofagi odkryli tajemnice dawnych pochówków śląskiej arystokracji

Jak dawniej wyobrażano sobie śmierć? Jak wyglądały pochówki arystokracji? Jakie były zwyczaje z nimi związane? Tego będzie się można dowiedzieć podczas dzisiejszego wykładu „Opowieści z krypty... Tajemnice krypt arystokracji śląskiej i morawskiej” w Muzeum w Wodzisławiu Śląskim.

Przedmiotem spotkania będą miejsca pochówków właścicieli m.in. Książa, Pszczyny, Tworkowa, czy Wodzisławia.

- Kultura śmierci i pochówki arystokracji na Śląsku oraz Morawach w okresie XVI-XVIII w. są interesującym zagadnieniem badawczym. Stosunek człowieka do śmierci wyraża się różnymi zachowaniami, zwyczajami, obrzędami, czynnościami wykonywanymi przy zmarłym, uroczystościami pogrzebowymi, a w końcu z pytaniem co z nas zostaje po upływie setek lat - zachęcają w Muzeum w Wodzisławiu Śl.

Wyjątkowym miejscem opowiadającym nam o żyjących ludziach, ich życiu doczesnym i ostatniej woli, chorobach, diecie, modzie, religijności oraz obrządku pogrzebowym są właśnie krypty. Ich szereg wraz z sarkofagami (i ich zawartością) zbadali archeolodzy, a efekt ich prac poznamy podczas wspomnianego wykładu.

- Pokażemy dotąd niepublikowane zdjęcia, dokumenty. Mało kto wie, że w dawnym kościele parafialnym w Wodzisławiu Śl. też była krypta dawnych właścicieli miasta Planknarów. Zniszczona została w wielkim pożarze. Zaprezentujemy też zdjęcia wielu sarkofagów przed, jak i po konserwacji. W tym m.in. sarkofagi Dietrichsteinów, byłych właścicieli Wodzisławia Śląskiego, a także Reiswitzów, właścicieli Tworkowa - zapowiada Sławomir Kulpa, dyrektor Muzeum w Wodzisławiu Śląskim. Sarkofagi tych ostatnich odkryto w 1993 roku w czasie prac pod posadzką kościoła św. Piotra i Pawła w Tworkowie. Było tam 11 miedzianych sarkofagów z drewnianymi trumnami. Wśród nich były 2 duże i 9 małych. Metalowe sarkofagi z misternymi zdobieniami i płaskorzeźbami były bardzo zniszczone, a część udało się odnowić. Największym fenomenem jest liczba dzieci, które zostały złożone w rodzinnej krypcie.

Jest to jedyny tak duży zespół sarkofagów dziecięcych w Polsce. Niesamowite są też stroje w jakich składano dzieci. Suknie z jedwabiu, adamaszku, z wyszywanymi wzorkami. Poza tym trumny były wyściełane atłasem, pod ciałami dzieci układano poduszki wypełnione puchem, a pod głową poduszkę z naturalnej gąbki morskiej. To tylko jeden przykład. - Dawne pochówki arystokracji to były olbrzymie przedsięwzięcia. Trwały nie raz po dwa miesiące. O śmierci trzeba było poinformować bliskich, przygotować sarkofag, czy też dać czas na przyjazd rodzinie. Specjalnie też zdobiono kwiatami kościoły. Ciała oczyszczano naftą i octem. Do trumien wkładano kwiaty, zioła, aby pochłaniały nieprzyjemny zapach. Odnotowane są takie informacje, że po miesiącu warta przy trumnie częściej się zmieniała. To pewnie przez nieprzyjemny zapach. Dla przykładu. Zygfryd II Promnitz zmarł w wigilię 1750 roku, a jego ciało spoczęło w krypcie 20 lutego następnego roku - wymienia Kulpa.

Archeolodzy przez lata badali sarkofagi, ale także szczątki w środku. Z kości dowiadujemy się o migracji ludzi, ich diecie. - Wiemy, że niektóre dzieci szlachty były bardzo źle odżywiane. W młodości nie karmiono je nabiałem, a mięsem jak dorosłych. Później w wieku 30 lat cierpiały na osteoporozę - dodają historycy.

Więcej o pochówkach dawnej arystokracji dowiedzą się Państwo z wykładu. Początek dziś (23.03) o 18 w Muzeum w Wodzisławiu Śl.

POLECAMY PAŃSTWA UWADZE:

Dzień Kobiet: 8 marca oczami internautów [MEMY]

tyDZień - informacyjny program Dziennika Zachodniego